Long time no Internet!

Het internet heeft het al een week lang niet gedaan, dus vandaar dat er een beetje tijd tussen de verhalen zit! De verbinding is er weer, maar zo traag als een slak helaas! Mijn verhaal had ik vorige week al klaar, het klopt dus in tijdsverband niet meer helemaal!

Maar verder gaan waar ik gebleven was dacht ik zo, dat is ook wel een beetje de moeite waard! De begrafenis.. Zo, wat was dat ongemakkelijk!! We waren een beetje laat, dus toen we aankwamen zat het hele dorp al in de tuin. Op het moment dat wij aankwamen, keerde iedereen de rug toe naar de kist, want ja wij zijn natuurlijk wel iets interessanter! Wanneer hier iemand begraven wordt, komt het hele dorp om te steunen. Ook al kennen ze deze persoon eigenlijk niet. Deze vrouw was van een ander dorp dan waar wij lesgeven, dus deze mensen zagen ons (waarschijnlijk) voor het eerst. Het was eigenlijk een soort kerkdienst, maar we hebben er niets van meegekregen. Iedereen om ons heen trouwens ook niet, alle mensen en kinderen deden eigenlijk hun eigen ding. Kletsen, slapen, huiswerk maken je bedenkt het maar. Weer een bijzonder verschijnsel!
Maar goed, omdat nog niet iedereen naar ons keek besloten we om met z’n 3en met overdonderend geluid door een houten tafel te zakken.. Nouuu toen keek iedereen hoor! Oooooh god wat was dat gênant.. De dienst was ook spontaan afgelopen en de vrouw werd naar het graf gebracht, waar deze direct dicht werd gegooid onder het genot van wat gezang. Al met al een bijzondere ervaring die absoluut niet voor herhaling vatbaar is:)

Vorige week is 1 van onze koeien aangereden door een bus. Bus uiteraard gewoon doorgereden en de koe lelijk gewond. Zowel de vee-arts als de slager kwamen gelijktijdig een bezoekje brengen om te kijken wat er mee zou moeten gebeuren. In eerste instantie niet hoeven slachten, alleen verwondingen maar die zouden verholpen kunnen worden door medicijnen. 1 dag later bleek toch dat ze naar de slacht moest. Zielig, helemaal omdat ze ook nog zwanger was! Dus vanaf nu nog maar 2 koeien en 1 kalfje, die steeds groter wordt en binnenkort er ook al zal moeten geloven dat hij op het bord beland..

Vorig weekend zijn we een weekendje weg geweest. Richting Rwanda, naar lake Bunyonyi. Dit is een heel groot meer in, wat zo gezegd vroeger een vulkaan was. In het meer zitten allemaal eilandjes waar je ook kan overnachten, waar je heerlijk kunt genieten van de rust en het prachtige uitzicht. Dit hebben we gedaan. Werden met een bootje van de kant opgehaald en naar het eiland gebracht, zeer hoog Tarzan & Jane gehalte! Wel geinig gedaan allemaal. Bleek al snel dat we wel heel extreem zouden kunnen gaan genieten van de rust, we waren namelijk de enige gasten… Het is in Kabale-district een stuk kouder als waar wij wonen, omdat het hoog in de bergen ligt. Als de zon scheen was het echt heerlijk vertoeven en zelfs kunnen zwemmen in het meer, maar helaas heeft de zon in de 2 dagen dat wij er waren zo’n 2,5 uur geschenen. En als de zon niet schijnt, lijkt het Nederland wel zo koud!!! Omdat we door de kou niet veel konden doen op het eiland en het wel redelijk prijzig was daarvoor, besloten we zaterdag halverwege de middag onze spullen te pakken en ons naar de kant te laten brengen. Zien we daar wel weer, dachten we! Dus dat gedaan, aan de wal een heel mooi hotel gevonden dat vol zat met blanken (ook wel weer eens leuk;)). Hier dus de 2e avond en nacht verbleven. Heerlijk gegeten, zowel avond als ontbijt en een prachtige kamer! Alhoewel ik na deze ervaring in Oeganda een kamer al snel prachtig vind… Maar deze kamer was echt heel erg luxe;) Dus een goede beslissing geweest om weg te gaan van het eilandje!
Zondag op de terugreis naar huis nog langs de Kisiizi waterval gegaan, erg mooi en groot. Hier in Oeganda gebruiken ze watervallen om bijvoorbeeld ziekenhuizen (dit is meestal het geval) te voorzien van elektriciteit. Mooie uitvinding, de man van het ziekenhuis in Kisiizi wilde dit ons ook graag even laten zien allemaal, apetrots!

De rest van afgelopen week was zoals altijd, beetje lesgeven, beetje uitslapen, beetje internetten, beetje lezen en spelletjes doen. Donderdagavond werd ik helaas ziek, kleine voedselinfectie opgelopen! Dat was even erg balen, in tijden niet zo slecht gevoeld! Maar ben weer opgeknapt! Had ook niet moeten denken dat ik zonder ziek worden, Afrika kon gaan verlaten natuurlijk!

Ondertussen is er weer een week verstreken sinds ik het verhaal hierboven getypt heb. Afgelopen week is aardig snel gegaan! Druk aan de slag geweest met mijn onderzoek, dat moet ook wel want ik heb nu nog maar een week! Heb een aantal interviews gedaan en vragenlijsten afgenomen met leerlingen. Heel erg leuk, ze waren allemaal erg serieus! Vandaag naar de medische post in het dorp gegaan om daar een kijkje te nemen, als het goed is ga ik maandag naar het ziekenhuis om daar met artsen te praten over de preventie van Aids op scholen.

We zijn zonet naar de markt gegaan in Kihihi. Erg leuk om te zien! Wat een drukte en wat een chaos, maar heerlijk Afrikaans allemaal! Morgen is de laatste keer in de kerk, hoop niet dat we een of ander afscheid krijgen.. Maar dat zit er dik in van wel natuurlijk. Dan alleen volgende week nog te gaan, wat ongetwijfeld erg snel zal gaan allemaal! Zondag de 25e vertrekken we met de bus terug naar Kampala. Wordt een leuke busreis, zo’n 12 uurtjes in de hitte, maar kijk erg naar uit om daar rond te gaan kijken!

Liefs!