11 februari 2012

Zo, weer een aantal dagen verder en helaas nog steeds bijna geen internetmogelijkheden. Ik ben nu begonnen met verhalen typen en opslaan op mn harde schijf, zodat wanneer ik ergens ben waar een computer is met internet ik mn verhaal erop kan zetten. Geen idee wanneer dat gaat zijn, vandaag is het 11 februari 2012.

We zijn begonnen met onze lessen geven. We hebben nu steeds alleen de 1e klas, wat wel zo leuk is omdat zij net beginnen met dit jaar. Met deze klas kunnen we dus echt vanaf het begin beginnen. Het is erg wennen om hier voor de klas te staan, al gaat het steeds een beetje beter. De studenten hier hebben zo weinig fantasie en durven eigenlijk niets te zeggen. Het lesgeven is hier erg frontaal. De docent vertelt, geeft een opdracht en als leerling dien je vooral je mond te houden. Dat zijn wij natuurlijk niet echt gewend, want zo gaat het thuis totaal niet. Erg wennen dus, ook voor de leerlingen zelf natuurlijk! Daarnaast gebruiken wij de boeken voor Engels en Biologie, terwijl de docenten op de school dit helemaal niet doen. Daar moeten ze dus ook aan wennen, het werken met een boek. De tijdsindeling van een les is ook lastig, opdrachten waar leerlingen in Nederland ongeveer 10 minuten voor nodig hebben, doen ze hier in een klein uurtje.. Per les wordt dus ook maar weinig stof behandeld. Maar het gaat steeds beter en de leerlingen worden ook steeds enthousiaster.
Waar ik nog steeds wel erg van schrik is de onderdanigheid hier op scholen. Wanneer een leerling iets wil vragen aan de docent gaat die op z’n knieën zitten en mag dan de vraag stellen. Echt heel vreemd om dat te zien. Als we in de lerarenkamer zitten en dit gebeurd wanneer wij het zien zegt de docent snel dat de leerling op moet gaan staan. Maar als wij er niet bij zijn doen ze dit natuurlijk niet. Heel vreemd, want de leraren verdienen hier niet echt het respect dat ze vragen van een leerling. Ze zijn er bijna nooit, geven amper les en laten de leerlingen dan dus maar wat doelloos in de klas zitten. Erg jammer allemaal, helemaal omdat de leerlingen wel heel graag willen leren. Goed dat wij er zijn dus ;).

De temperatuur hier is nog steeds boven de 30 graden en het heeft al tijden niet geregend. Het is dus echt bloedheet en daarbij ook nog eens heel stoffig en zanderig. Beetje vies eigenlijk. Het mag dus wel eventjes gaan regenen nu, zodat het stof en zand in ieder geval wat minder wordt! Maar de warmte is verder wel erg prettig, al vind ik het wel een klein beetje jammer dat ik de sneeuw en ijs thuis moet missen dit jaar..

Het eten is hier goed, maar erg ongezond. De keuze is niet zo groot, maar er is echt genoeg te krijgen. Gisteravond hebben we zelf pannenkoeken gebakken en vanavond maken we spaghetti bolognese. Wel een beeeeetje nep, vlees uit blik en niet teveel verse groenten maar het wordt vast wel lekker;).
Door de weeks wordt er gewoon voor ons gekookt. Meestal is dit patat, dat vinden we namelijk erg lekker denken ze hier. Dat is natuurlijk ook zo, maar iedere avond is ook weer een beetje overdreven, haha. Wanneer je hier hebt gezegd dat je iets erg lekker vind, willen ze dit dan ook zoveel mogelijk voor je maken. Af en toe eten we rijst of pasta met ketchup. Vlees is er ook wel aardig veel, maar op een of andere manier heb ik daar niet zo’n zin in hier. Het is jammer dat ik geen foto’s kan uploaden, dan weten jullie ook direct waarom dat zo is.. Het vlees bij de ‘slager’ hier in Uganda hangt letterlijk met poot, kop of lichaam aan de kraam, lekker in het zonnetje te bakken totdat het verkocht wordt. Dat kan soms dus wel 3, 4, 5 dagen duren. Daar worden we natuurlijk niet echt vrolijk van;) Qua vlees eten ze veel geit, kip en koe. Kip is over het algemeen vers, want dat wordt hier ter plaatse geslacht. Dat eet ik dus wel, maar dat is 1 x per week ongeveer. Daarnaast zijn er genoeg bananen, die ik niet iedere dag probeer te eten, maar dat is wel zo’n beetje het enige fruit. Het is nu ook mango tijd, maar die zijn schaarser dan de bananen, dus die verkopen ze liever.

Ze hebben hier thuis dus een bananen- en koffieplantage. Ook een kleine mangoplantage. We hebben 3 koeien en 1 kalfje en de 2e is op komst, een geit, een hond en 2 kittens. En dan dus af en toe een kip of haan, maar dat is nooit langer dan 4 dagen :). Gezellige boel dus.

Het voelt wel raar hier, zo zonder internet. Besef me maar weer des te beter hoe handig dat toch is. Gelukkig heb ik veel sms contact met iedereen, dat doet me goed. Ik blijf toch een klein beetje gevoelig op langere reizen, en dan is contact met het thuisfront toch wel belangrijk voor me!

Ondertussen is het nog maar 6 weken voordat we teruggaan naar de hoofdstad Kampala, de tijd gaat dus wel aardig snel voorbij. We gaan een week eerder naar Kampala, om daar nog rond te kijken. Hier is namelijk erg veel te zien en te doen en dat willen we natuurlijk niet missen! 6 weken nog te gaan dus, waarin we allebei nog met ons onderzoek moeten beginnen. Heeft een beetje te maken met de langzame start hier op de scholen. Vanaf maandag hoop ik echt te kunnen knallen, zodat ik veel te doen heb. Hier in de omgeving is namelijk weinig, dus moet ik me maar op m’n studie gaan focussen :).

Ben ook gevraagd om op de basisschool science te gaan geven. Hiervoor moet ik even het nieuwe rooster van de middelbare school afwachten, en dan ga ik kijken of ik nog tijd vrij heb om dit te gaan doen. Lijkt me namelijk wel leuk! De basisschool is van Charles, ziet er echt 100 keer beter uit dan de middelbare school en ook de docenten zijn daar iets meer gedreven. Spreekt me dus wel aan!

Veel liefs